کتاب‌خوانی یکی از فعالیت‌های مهم برنامه‌های فرهنگی و هنری و آموزش پیش‌دبستانی موسسه‌ی #مهروماه است. حتی پس از تعطیلی سراسری به سبب همه‌گیری بیماری کووید-۱۹، مربیان با باور قلبی که به اهمیت خواندن کتاب برای کودکان در شرایط دشوار داشتند، در کنار دیگر فعالیت‌های آموزشی، به بلندخوانی کتاب در گروه‌های مجازی و آموزش خلاق از راه ادبیات ادامه دادند. کودکان در کلاس‌های با من بخوان، کتاب‌های داستانی، علمی، تخیلی، متل و شعر را همراه مربی‌های‌شان می‌خوانند و فعالیت‌های هنری یا بازی در پیوند با کتاب انجام می‌دهند. خواندن کتاب به کودکان کمک می‌کند، سرگرم شوند، تخیل خود را گسترش دهند، با خلاقیت خود داستان‌های نو بیافرینند، واژگان نو بیاموزند و همراه شخصیت‌های کتاب‌ها ابعاد گوناگون زندگی را تجربه کنند. این موضوع به‌ویژه برای کودکانی که به علت‌های گوناگون در شرایط دشوار قرار دارند، بیشتر اهمیت می‌یابد. ادبیات پلی است برای ارتباط میان ما و کودکان؛ داستان‌گویی از زبان شخصیت‌های کتاب، نقاشی، گفت‌وگو و انجام‌دادن بازی ما را به دنیای آن‌ها می‌برد. کودکان با خواندن کتاب دغدغه‌ها، ترس‌ها و نگرانی‌ها، امیدها، آرزوها و علاقمندی‌های‌شان را کشف می‌کنند و در محیطی آرام و امن با همراهی مربی و در کنار خانواده و دوستان‌شان آن‌ها را از دید خود در کاردستی‌ها، نقاشی‌ها و نوشته‌های‌شان بازآفرینی می‌کنند.
خواندن کتاب به کودک واژه‌هایی برای اندیشیدن می‌دهد و احساسات و عواطف گوناگون را در او بیدا می‌کند. یکی از زیباترین لحظات در این تجربه‌های مشترک کتاب‌خوانی، هنگامی است که خواندن و نوشتن با یکدیگر پیوند می‌یابند و کودکان قلم به دست می‌گیرند و می‌نویسند. واژه‌ها برای‌شان شخصی می‌شوند و خودشان را در آینه‌ی آن‌ها می‌بینند و‌بیان می‌کنند. این شاید خود آغاز شکلی از پرواز باشد؛ پرواز در دنیای اندیشه‌ها و احساسات و کشف قلمروهای نو…
نویسندگان، شاعران و دیگر کوشندگان عرصه‌ی ادبیات کودکان و نوجوانان، با آفرینش آثار ادبی و دردسترس قرار دادن آن‌ها، دریچه‌ای می‌گشایند که کودکان را برای شناخت و بیان خود توانمند می‌کند. هجدهم تیر ماه به یاد «مهدی آذریزدی»، نویسنده‌ی نام‌آشنای کودک که بسیاری از ما او را با مجموعه کتاب‌های «قصه‌های خوب، برای بچه‌های خوب» شناخته‌ایم، روز ادبیات کودک و نوجوان در ایران نام‌گذاری شده است. آذریزدی که خود دوره‌ی کودکی دشواری داشت، دریافته بود که ادبیات، کودک را از بند دشواری‌های زندگی می‌تواند برهاند، آلام او را تسکین دهد و او را با زیبایی‌ها پیوند دهد. او همه‌ی عمر کوشید تا با نوشته‌هایش، دنیایی بهتر برای کودکان بیافریند. هدف زیبا و بزرگ این نویسنده‌ی ارزشمند و کوشش‌های بی‌دریغش، به ما یادآوری می‌کند تا با عزمی استوار در این راه گام برداریم و کودکان مهروماه را با ادبیات با کیفیت آشنا کنیم. باشد که آنان نیز برای نسل‌های پس از خود چنین کنند.
