از خانه با کلی دلهره و با رعایت نکات بهداشتی (ماسک روی صورت و ژل ضدعفونی در کیف) به سمت موسسه می‌روم. در مسیر افراد آشنا را می‌بینم. از کودک و یا بزرگسالانی که مهروماه خانه‌ی دومشان است و امروزشان با سال گذشته تفاوتی نکرده. وقتی سراغ ماسکشان را می‌گیرم یا چیزی شبیه ماسک از جیب بیرون می آوردند که معلوم نیست از کی دستشان بوده و یا غیر از جیب، کجاها سیر کرده: مثلاً روی زمین افتاده و با یک فوت به اصطلاح تمیز شده، یا به گفته‌ی خودشان فراموش کرده‌اند. زنان هم با یادآوری فوری گوشه‌ی روسری و یا چادر خود را روی دهان و بینی می‌کشدند و بدین ترتیب ماسک می‌زنند.!
از طرفی سال تحصیلی شروع شده و تعداد کودکانی که نتوانستند وارد مدرسه‌ی دولتی بشوند هم بیشتر از هرسال دیگر. وقتی صحبت از بازگشایی کوتاه مدت کلاس‌های درس در گروه‌های کوچک به میان آمد، انتقادهایی که البته به جا هم بود مطرح شد که مگر جان کودکان و همکاران برایتان مهم نیست؟ الان زمان حفظ جان است و … .
و حال آنکه جای این سوال در ذهن باز می‌شود که هدف از آموزش چیست؟ تکلیف افرادی که نه دانش دارند و نه آگاهی، چه می‌شود ؟ آیا باید به حال خود رها شوند؟ آیا … و آیا … .
موسسه‌ی مهروماه با برنامه‌ریزی، کلاس‌هایش را کوتاه مدت به روی کودک محروم و خانواده‌اش باز کرد تا هم عطش علم‌آموزی او را قدری سیراب کند که اولین سخن علم آموزی، حفظ سلامت خود و دیگریست.
اینکه اگر رفتارها را تغییر دهیم، اگر دست‌هایمان را مرتب با آب و صابون بشوییم و ماسک بزنیم، اگر فاصله‌ی مناسب از یکدیگر داشته باشیم، اگر بیمار شدیم با قرنطینه می‌توانیم به حفظ و سلامت خود و جامعه کمک کنیم و … .
و حال این سوال پیش می آید که بیش از هشت ماه هست که دنیا درگیر این بیماری شده مگر نشنیده‌اند ، مگر نمی‌دانند؟ و پاسخ این است که درست است که شنیده اند اما اگر به باورش هم رسیده بودند آیا اینگونه عمل می‌کردند؟ یادگیری در حین عمل اتفاق می‌افتد و انجام پروتکل‌های بهداشتی به کودک این را آموزش می دهد که با شستشوی مرتب دست‌ها و رعایت سایر نکات، می‌تواند آموزگار خانه‌شان باشد تا شاید به تدریج رفتارها تغییر کند.
از اهداف دیگر این دوره‌ی حضوری کوتاه مدت آن است که به #کودک مهروماه و خانواده اش بیاموزیم که به‌ناچار باید از طریق مجازی با معلم و دانش‌آموزان مرتبط شوند، پس او باید بداند که اول از چه نوع ابزاری باید استفاده کند و چطور وارد گروه شود، درسش را بگیرد و تکلیفش را دانلود کند.
آری همکاران آموزشی سلامت خود را به خطر انداختند تا به کودک مهروماه و خانواده‌اش بگویند که تو باید در هر شرایطی علم بیاموزی تا به آگاهی برسی که اول از همه از سلامت خود و جامعه ات محافظت کنی و با یادگیری، آینده‌ای با افتخار هم برای خودت و هم جامعه رقم بزنی.
